وی درباره برآورد تولید گفت: برآورد ظرفیت تولید که کارشناسان وزارت صمت برآورد کرده‌اند، حدود 13 میلیون تن است و آنچه تحقق پیدا کرده است بر اساس آمار معاملات بورس کالا، مواد اولیه پلیمری که صنایع پایین دستی آنها را خریداری کردند به عدد نزدیک به 3 میلیون و 800 هزار تن می‌رسید. که این عدد در سال گذشته حدود 3 میلیون و 250 هزار تن بود که افزایش قابل توجهی در حجم خرید صنایع تکمیلی پتروشیمی از بورس کالا می‌بینیم.

قنبرپور ادامه داد: میزان واردات مواد اولیه پلیمری هم افزایش پیدا کرده است و به همان تناسب با توجه به افزایش مصرف مصنوعات پلاستیکی رشد کرده، میزان بازیافت هم افزایش پیدا کرده و جمعاً کل فروش صنایع پلیمر از مجموع مواد اولیه خریداری شده، مواد اولیه وارداتی و بازیافت چیزی حدود 215 هزار میلیارد تومان بوده است همین عدد در سال گذشته در حدود 125 هزار میلیارد تومان بوده که 70 درصد رشد فروش را می‌بینیم.

وی ادامه داد: اگر ارزش افزوده‌ای که ایجاد شده یعنی نقش این فروش در تولید ناخالص داخلی، تخمینی که ما می زنیم حدود 75 هزار میلیارد تومان از کل تولید ناخالص داخلی ایران داشتیم و اگر به درصد بخواهیم بگوییم به 1.5 درصد می رسیم. بنابراین سهم ارزش افزوده صنایع پلاستیک، نزدیک به 1.5 درصد است. همین عدد تولید ناخالص داخلی صنعت پلاستیک از کل تولید ناخالص داخلی بخش صنعت نزدیک به 7 درصد است.

عضو هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران عنوان کرد: طبق آمارهای رسمی اشتغال ایجاد شده به ازای هر یک میلیون تن مصرف پلیمر، 170 هزار نفر است بنابراین اگر فقط اشتغال مستقیم که در صنایع تکمیلی پتروشیمی ایجاد شده، در نظر بگیریم حدود 950 هزار نفر در صنایع پلاستیک مشغول به کار هستند و به همین دلیل این صنعت را ما اشتغالزاترین صنعت ایران می‌دانیم. همین عدد در سال گذشته نزدیک به 860 هزار نفر بوده و رشد 11 درصدی داشته است. سهم اشتغال مستقیم و غیر مستقیم صنعت پلیمر از کل صنعت ایران باز نزدیک به 7 درصد است و از بخش صنعت حدود 18 درصد است.

قنبرپور در ادامه عنوان کرد: صادرات مستقیم و غیر مستقیم صنایع پلیمر و پتروشیمیایی در سال 1400، حدود 3 میلیارد و 300 میلیون دلار بوده که این عدد در سال 1399، 2 میلیارد و 700 میلیون دلار بوده یعنی حدود 600 میلیون دلار افزایش داشتیم. سهم ارزآوری زنجیره این صنایع از کل صنایع ایران 8 درصد بوده که رقم قابل توجهی محسوب می‌شود.

در پاسخ به سوال خبرنگاری در مورد افزایش وضعیت بازیافت ادامه داد: از برآورد تولید واقعی، بخشی نیاز به بازیافت دارد. بخشی از کالاهای پلیمری کالاهای سرمایه‌ای هستند و دوام زیادی دارند و به صورت روزمره مصرف نمی‌شوند که در این خصوص تخمین خاصی وجود ندارد اما تخمین حدودی یک میلیون و 500 هزار تن مصرف مصنوعات پلاستیکی وجود دارد که در کوتاه مدت (مانند ظروف پلاستیکی) به صورت زباله هستند که آمار ما به نسبت ارقام جهانی نسبت بدی نیست. به صورت دقیق‌تر 320 هزار تن پلاستیک و پلیمر بازیافت می‌شود و متأسفانه می‌توان تخمین زد که بخش دیگر به صورت زباله درآمده و ممکن است در طبیعت رها شود.

قنبرپور در پاسخ به سوالات خبرنگاران در مورد کاهش شکاف ظرفیت اسمی و واقعی تولید گفت: بسیاری از ظرفیت‌ها در صنایع به دلایل مختلف خالی است، یکی از دلایل ساده آن بحث مواد اولیه است و مواد اولیه خیلی از بنگاه‌های اقتصادی توسط پتروشیمی‌های ایران یا قابلیت تولید نداشته یا عرضه داخلی کفایت نیاز را نکرده یا تولید نمی‌شود.

وی یادآور شد: به عنوان یک نمونه مشخص بخشی از پلیمرهای مهندسی که ظرفیت و امکان تولید آنها در داخل وجود نداشته و به خاطر تحریم‌ها امکان واردات آنها نیز به سهولت در اختیار نیست. این در حالی است که معضل منابع انسانی گریبانگیر بنگاه‌های اقتصادی بوده و صنایع پلاستیک هم از این قاعده مستثنی نیست. همه اینها و سیاست‌های دولتی و حاکمیتی دست به دست هم داده در کنار موانعی که وجود دارد و همه این دلایل باعث شده استفاده از ظرفیت اسمی محقق نشود اگرچه با سیاست‌های درست دولت می‌توان این موضوع را در کوتاه مدت رفع کرد.